nierozróżnianie podobnych dźwięków mowy;

nadwrażliwość na dźwięki;

subiektywne odczucie deprywacji w zakresie stymulacji akustycznej,

trudności ze zrozumieniem mowy w hałaśliwym otoczeniu;

zaburzenia rozumienia mowy zniekształconej;

problemy z lokalizacją źródła słyszanych dźwięków;

kłopoty z oceną natężenia, wysokości, długości, kolejności słyszanych dźwięków;

brak umiejętności selekcjonowania bodźców słuchowych;

trudności ze skoncentrowaniem się na bodźcach słuchowych;

zaburzenia mowy (nieprawidłowa artykulacja głosek, niewłaściwa wymowa słów);

obniżona pamięć słuchowa;

deficyty w zakresie uczenia się drogą słuchową.

trudności ze zrozumieniem wypowiedzi w niekorzystnych warunkach akustycznych (np. gdy kilka osób mówi jednocześnie, gdy w pomieszczeniu jest pogłos, hałas itp.),

obniżenie koncentracji uwagi,

problem z utrzymaniem skupienia na konkretnych, istotnych bodźcach słuchowych,

zmęczenie po przebywaniu w głośnym środowisku, bóle głowy,

słabe wykonywanie kilkuetapowych poleceń (szczególnie podanych w jednym zdaniu),

kłopoty ze zrozumieniem długich rozmów,

brak zrozumienia wypowiedzi (np. „słyszałem co powiedziałeś, ale nie wiem co masz na myśli”),

słabą pamięć słuchową (trudności z zapamiętywaniem i powtarzaniem usłyszanych informacji),

problemy z zapamiętywaniem sekwencji dźwięków,

mylenie podobnie brzmiących słów,

problem z nauką języka obcego,

brak zwracania uwagi na osobę mówiącą,

nadmierne zwracanie uwagi na bodźce dźwiękowe, które nie są istotne,

zaburzoną intonację (mowa monotonna, cicha lub odwrotnie – bardzo szybka i zbyt głośna),

słabsze wyniki podczas testów psychologicznych, pedagogicznych, edukacyjnych, opartych na bodźcach słuchowych,

trudności w czytaniu i pisaniu (szczególnie ze słuchu).

w miarę możliwości należy zredukować wszelkie niepotrzebne szumy i hałasy w domu,

dziecko powinno patrzeć na Ciebie, gdy mówisz,

zwracaj się do dziecka za pomocą prostych zdań, mów nieco spokojniej, w wolniejszym tempie,

za każdym razem upewniaj się, czy dziecko właściwie zrozumiało polecenie,

zapewnij dziecku spokojne miejsce, w którym w ciszy może odrabiać lekcje i uczyć się,

wzmacniaj pozytywnie poczucie własnej wartości.

używać wiele pomocy wizualnych,

stosować krótkie, proste polecenia i instrukcje słowne;

kontrolować, czy dziecko rozumie wydane ustnie polecenia i instrukcje;

nie odpytywać ucznia z czytania głośnego, recytowania, śpiewania na forum klasy;

kilkakrotnie powtarzać ustne pytania, polecenia i dawać dziecku więcej czasu reakcję;

przeznaczać uczniowi więcej czasu na zbudowanie dłuższych wypowiedzi językowych;

umożliwiać dziecku patrzenie na twarz i usta osoby mówiącej;

polecenia słuchowe dotyczące pracy zleconej uczniowi uzupełniać o wskazówki wzrokowe,

podejmować działania stymulujące motywację do nauki,

podnosić samoocenę dzieci, wzmacniać pozycję w grupie rówieśniczej z uwagi na duże obciążenie emocjonalne i stres, doświadczane przez uczniów z zaburzeniami przetwarzania słuchowego,

stosować przerwy śródlekcyjne, lub przeplatać zadania wymagające większej uwagi oraz wytężonego myślenia, zadaniami łatwiejszymi lub o charakterze utrwalającym,

dostosować wymagania w zakresie kompetencji opartych na sprawnościach słuchowo – językowych (w szczególności podczas lekcji języka polskiego, muzyki, matematyki, języka obcego).