Do poczytania...dla rodziców i nauczycieli
MŁODZIEŃCZA DEPRESJA
Drogi Rodzicu, nawet nie zauważyłeś a Twoje dziecko nagle urosło, zmieniło się na twarzy. Zaskakującym zmianom fizycznym zaczynają towarzyszyć coraz inne zachowania Twojego dziecka- nastolatka w domu i w szkole. Zaczynają się liczyć tylko koledzy i koleżanki. To rówieśnicy zaczynają często dyktować Twojemu dziecku zasady i normy postępowania w różnych sytuacjach społecznych, często inne niż te które są dla Ciebie ważne. Nastolatek zaczyna ignorować Twoje opinie, sądy, oceny. To dojrzewanie. Jeden z najtrudniejszych , a może najtrudniejszy etap rozwoju w życiu.
Zaskakuje Cię, że córka lub syn mniej z Tobą rozmawia, zamyka się w swoim pokoju. Ma swoje zdanie. Reaguje drażliwością, impulsywnością. Zmienia nagle swój nastrój. Na próbę rozmowy- mówi że to nie ma sensu, że i tak nikt jej lub jego nie zrozumie. Coraz mniej się uczy. Nie chce chodzić do szkoły. Zaczyna mniej dbać o swój wygląd.
Czy to tylko bunt nastolatka czy depresja?
Przejawy depresji w okresie dzieciństwa i młodości są trudne do zdiagnozowania. Są często niedojrzałe, niecharakterystyczne, przypominają przejawy innych stanów i zaburzeń.
Z powodu depresji mogą cierpieć bowiem, zarówno dzieci spokojne, wycofane, jak i impulsywne. To właśnie na początku aura depresyjna u nastolatków może być nacechowana drażliwością, niepokojem. W odróżnieniu od smutnej depresji dorosłych depresja nastolatków „nazywana” jest drażliwą.
Na kliniczną depresję cierpi 1% dzieci przedszkolnych powyżej 2-, 3-go roku życia, 2% w grupie dzieci 6-12 lat oraz do 20% w grupie młodzieńczej.
Charakterystyczną cechą depresji okresu dzieciństwa i dojrzewania jest współwystępowanie zaburzeń lękowych.
U młodszych dzieci z depresją myśli samobójcze rzadziej przeradzają się w konkretne plany i próby ich realizacji, natomiast u młodzieży ryzyko podjęcia próby samobójczej jest bardzo duże.
Objawy depresji u dzieci i nastolatków:
-
smutek
-
ograniczenie lub rezygnacja z zainteresowań i aktywności, które dotychczas sprawiały radość (anhedonia)
-
zmiany w zakresie aktywności psychoruchowej – spowolnienie lub pobudzenie
-
poczucie braku nadziei i sensu życia
-
niskie poczucie własnej wartości
-
nadmierne poczucie winy
-
poczucie bezradności
-
nawracające myśli o śmierci i samobójstwie
-
spadek energii
-
nadmierna męczliwość
-
zaburzenia koncentracji uwagi
-
wzrost lub spadek apetytu
-
zmiana wzorca snu (utrzymujące się przez pewien czas wyraźne trudności z zasypianiem lub wczesne wybudzanie).
Dla depresji w okresie dojrzewania charakterystyczne jest rozdrażnienie oraz złość. Często pojawia się wycofanie społeczne, zmiany apetytu (zmniejszenie lub zwiększenie), wahania rytmu dobowego, utrata zainteresowania zajęciami, które wcześniej sprawiały przyjemność, jak sport czy spotkania z rówieśnikami.
Uwaga! Jeśli nastolatek nie chce wstawać z łóżka, mówi, że jego życie nie ma sensu, częściej mówi o śmierci, interesuje się umieraniem, szuka informacji na temat leków, trucizn, ujawnia choćby niewielkie zamiary popełnienia samobójstwa, to istnieje poważne ryzyko podjęcia przez nie próby samobójczej. W takiej sytuacji kontakt ze specjalistą powinien być natychmiastowy.
Opracowała: Katarzyna Orzeł